The End Of I Care A Lot vernietigt onze trouw aan de Almachtige Dollar — 2024

met dank aan Netflix. Waarschuwing: er zijn spoilers voor het einde van Ik geef er veel om . De nieuwe Netflix donkere thriller Ik geef er veel om begint met Marla Grayson, een louche wettelijke voogd gespeeld door Rosamund Pike, haar persoonlijke motto over het genereren van persoonlijke rijkdom uiteenzetten. 'Eerlijk spelen is een grap die door rijke mensen is uitgevonden om de rest van ons arm te houden', zegt ze in haar openingsvoice-over. 'Ik ben arm geweest. Het is niet met me eens.' Voor degenen die hopen dat Marla een soort millennial Robin Hood wordt, het einde van... Ik geef er veel om zet die begrippen tot rust. In de laatste momenten van de bittere satire channelt Marla niet langer Wall Street geldmonster Gordon Gekko, maar slaagt er toch in om hebzucht goed te laten klinken. Ze is nu een rijke vrouw vanwege haar vermogen om het systeem te bespelen, maar haar geld kan haar niet redden. In plaats daarvan wordt ze uiteindelijk vermoord.Advertentie

Het is een moralistisch einde van een film over een minder dan moreel personage. Terugverdientijd die sommigen misschien verdiend lijken, terwijl het voor anderen te prekerig lijkt. Hoe dan ook, het is een wending die het publiek dwingt de film opnieuw te evalueren en wat het probeert te zeggen, niet alleen over Marla, maar ook over onze de maatschappij om rijk te worden tegen elke prijs . Marla is geen goed mens. In feite zegt ze in de openingsmomenten van de film dat 'er niet zoiets bestaat als goede mensen', alleen 'mensen die nemen en degenen die nemen'. Vervolgens splitst ze deze twee categorieën verder op: roofdieren en prooien, leeuwen en lammeren. 'Ik ben een verdomde leeuwin,' verklaart ze trots. Hoor haar brullen. Marla geeft toe dat ze altijd dacht dat hard werken haar succes en geluk zou brengen, maar die tijd is voorbij. Nu leeft deze sociopathische Girl Boss haar leven door het rechtssysteem te manipuleren, zodat ze bejaarde afdelingen van hun bezittingen kan oplichten. Het lijkt een behoorlijk lucratieve onderneming, maar Marla wil meer en zo ontmoet ze Jennifer Peterson (Dianne Wiest), een rijke gepensioneerde zonder erfgenamen. Ze staat bekend als een 'kers' in Marla's werk, de prijs aan de top van de oplichtersijscoupe. Een grote betaaldag waardoor ze de voogdijgrief zou kunnen opgeven. Jennifer is echter niet de gewone oude dame die Marla dacht dat ze was. Ze is de moeder van een vermoedelijke dode Russische gangster genaamd Roman Luynov (Peter Dinklage), die meer dan bereid is om alles te doen voor die lieve oude moeder. Serieus, deze man laat eclairs er dreigend uitzien. Omdat ze de perfect blonde leeuwin is die ze is, deinst Marla niet terug naar Roman, maar noemt hij zijn bluf. Wanneer zijn advocaat haar $ 150.000 in contanten aanbiedt om Jennifer van haar zorg te ontheffen, weigert ze het aantal. Ze laat Jennifer zelfs opnemen in een psychiatrische instelling om te laten zien dat ze niet speelt.Advertentie

Als Roman Marla als vergelding ontvoert, probeert ze met hem te redeneren, in de veronderstelling dat ze de overhand heeft omdat ze niet bang is om te sterven. Hij is echter bang zijn moeder te verliezen. Roman drugs haar in plaats daarvan en stuurt haar en haar auto van een klif in een rivier. Toch overleeft ze op de een of andere manier met alleen een tand die niet op zijn plaats zit. De berekenende Marla is Roman altijd een stap voor omdat ze net als hij denkt. Het zijn allebei roofdieren. Om hem te verslaan, neemt ze zijn plan en verhoogt de inzet. Ze verdooft hem, niet om hem te doden, maar om hem machteloos te laten. Wanneer hij naakt en bewusteloos op de weg wordt ontdekt, wordt hij een John Doe genoemd, dus wanneer hij in het ziekenhuis wordt opgenomen voor een mogelijke overdosis, kan ze legaal zijn voogd worden en toegang krijgen tot zijn geld. Haar kennis van de wet en haar vermogen om het legaal te misbruiken is wat haar zo eng maakt en dat weet ze. Roman weet ook hoe nuttig dit kan zijn voor zijn toekomst om geld te verdienen, dus biedt hij Marla de kans om zaken met hem te doen, om een ​​'landelijk voogdijbedrijf' op te richten. En dan zegt hij de magische woorden: 'Het geld dat we kunnen verdienen.' Met dollartekens in haar ogen gaat Marla in op zijn aanbod om het soort generatierijkdom te vergaren waar ze alleen maar van kon dromen. Maar dit geld maakt haar zacht. Marla begint te denken als de rijken, onderschat haar echte, minder welvarende vijanden en wordt een beetje te hoog van haar eigen voorraad. Nu een She.E.O, doet ze interviews die haar succes prijzen, wat ten koste ging van zo velen. Ze heeft haar verhaal herschreven. Ze is nu een goed mens die hard heeft gewerkt om te komen waar ze nu is. Het was een 'sprong van vertrouwen', beweert ze in haar laatste monoloog, waarin een paar nieuwe menselijke categorieën zijn opgenomen: insider of outsider, goed met geld of goed in mensen. Zij is duidelijk de eerste.AdvertentieMet Roman aan haar zijde denkt ze niet langer achterom te hoeven kijken. Alles wat ze deed was te rechtvaardigen omdat het haar aan de top bracht; offers die moesten worden gebracht. Ze vergat degenen die leden voor haar succes, de andere niet zo goede mensen. In het bijzonder Feldstrom (Macon Blair), de man die we al vroeg zien vechten voor toegang tot zijn moeder, een van Marla's afdelingen. Hij keert terug in de laatste momenten van de film op zoek naar wraak. Meteen nadat hij de trekker overhaalt, laat hij haar weten dat zijn moeder is overleden. 'Je hebt me haar nooit laten zien en ze stierf daar alleen,' schreeuwt hij. 'Jij verdomde teef.' Wat deze bittere finale laat zien, is dat onze kapitalistische samenleving ons allemaal pijn doet. Het dwingt ons om volgens zijn regels te spelen, onszelf over te geven aan zijn macht en ons tegen alle anderen te keren. Terwijl Marla en haar medewerkers zo graag met het systeem willen spelen, schiet Feldstrom haar in wanhoop neer, wetende dat hij door datzelfde systeem is vergeten. Toen het hem niet lukte, nam hij maatregelen in eigen handen, net zoals Marla deed om te komen waar ze nu is. Er zijn geen helden in dit verhaal, alleen slachtoffers. Feldstrom is een moordenaar die waarschijnlijk zijn leven zal leiden, net als zijn moeder, opgesloten en alleen. Zelfs Marla is het slachtoffer van een samenleving die voorrang geeft aan rijkdom boven al het andere en haar in staat stelt haar vileine carrièretraject te verkopen als een inspirerend verhaal. 'Ik ben gewoon iemand die om haar geeft', beweert ze, maar het gaat niet om iets anders dan haar bankrekening, wat haar kwetsbaar maakt. Haar tragische einde bewijst dat zelfs leeuwinnen gestroopt worden.